Het jaar van de bully’s.

Het was niet tot de verbeelding sprekend, eerste helft 2020. Integendeel. De inbreng van de fractievoorzitters van de twee grootste, en bepalende, partijen, GroenLinks en D66, is ronduit storend, zelfs stuitend. Het is bullyen wat zij doen, alles recht praten wat krom is, het college van B&W blind verdedigen en dat was ‘m dan. De wijze van debatteren bestaat uit een verzameling gelegenheidsargumenten om tot het gewenste resultaat te komen. Voor zover het argument al enige inhoudelijke betekenis kent, kans is groot dat het slechts wordt gebracht met de intentie om te beledigen. Het is voornamelijk bullyen wat de klok slaat.

Harde woorden, ik wou dat ik anders kon.

Ik schreef het al eerder, dualisme ontbreekt (‘Analyse politiek Amsterdam 2019‘). Bij deze wat directer, ik wou dat ik anders kon.

Zoals ik toen ook schreef, veel raadsleden werken hard aan een mooier en meer rechtvaardig Amsterdam, wat vaak buiten het zicht van het publiek is, juist ook omdat lokale media zich meer richten op sterke verhalen. Zie bijvoorbeeld raadscommissie Zorg, van oudsher veelal dames die hier zitting nemen en waar kundig en voorkomend bestuurd wordt, met van oudsher witte mannen als de journalisten die er geen aandacht voor hebben. Idem met Onderwijs, de coalitie brengt veel meer dan wat beschreven wordt in media, maar veelal buiten het zicht van de camera’s omdat er geen sensatie valt te berichten, of burgemeester Halsema niet als clickbait kan dienen. Maar als u wilt weten hoe (goed) de stad bestuurd wordt, kun je beter de raadscommissies Zorg of Onderwijs volgen, dan een debat waar Femke Halsema de clickbait is voor de gehele landelijke media.

Afsluitend merk ik op dat wethouder Groot Wassink, gebracht als de grote leider, zo goed als onzichtbaar is, ook in beleid. Af en toe een beleidsbrief, c’est tout. Beleid dat trouwens verdacht veel weg heeft van exact hetgeen VVD en CDA voorgaande jaren bepleitten. Maar goed, voor de groene partij met de partijleider en de fractievoorzitter die zelfs gezamenlijk dat groen niet kunnen spellen, voor wie het groene nooit enig onderwerp is geweest, zal dat niet verbazen. Het moet maar eens gezegd. Inhoud bestaat niet, alleen vorm is belangrijk. Beetje bullyen, dus, en klaar.