De afgelopen jaren heeft ‘de politiek van het narratief’ gedomineerd: hard schreeuwen dat je groen en links bent, met dagelijks ronkende persberichten. De werkelijkheid ziet zich daarin niet gereflecteerd en kan zelfs heel anders zijn.
Dit gevaar schuilt ook in verkiezingsprogramma’s letterlijk nemen waar deze eerder richtinggevend zijn. Tevens komen verschillen tussen partijen in lokaal bestuur minder tot uiting dan in het landsbestuur. Het verschil is eerder te vinden in de concretisering: de uitvoering en de nadruk die (bij doelgroepen) gelegd kan worden. Meer belangrijk is of dit ook daadwerkelijk tot stand wordt gebracht of dat dit zich beperkt tot grootspraak, of zelfs valse beeldvorming.
Tegelijk laten de voornemens van de politiek partijen zich niet los zien van de staat van de financiën van de gemeente. Die is momenteel niet goed, de nieuwe coalitie zal aanzienlijke gaten in de begroting moeten dichten en er is al voor 240 miljoen aan besparingen ingeboekt voor de komende jaren. Dit, terwijl een belangrijke inkomstenbron, de grondbaten van het uitgeven van grond voor nieuwe woningen, hotels en kantoren, lijkt te zijn opgedroogd. De huidige coalitie heeft meer dan 400 miljoen euro uit de reserve van dit fonds, waar de grondbaten in terechtkomen, kunnen halen om daarmee het Klimaatfonds met 150 miljoen euro te vullen en het herstel van de kades en bruggen mee te betalen. De nieuwe coalitie zal deze luxe niet tot de beschikking hebben, de laatste rapportages gaven weer dat er, onder gelijke feiten en omstandigheden, geen uitnames meer mogelijk zijn, om deze toe te voegen aan de algemene middelen.
Welke prioriteiten worden gesteld, welke nadruk wordt gelegd? Welk financieel plaatje komt daarbij kijken? Zijn de voornemens te concretiseren of is het slechts beeldvorming? En natuurlijk, welke ideologie is daarbij achterliggend? Komen de verschillen tussen de partijen werkelijk tot uiting in de desbetreffend portefeuille? Het is aan de kiezer om dit oordeel voor zichzelf op te doen.